श्रेणी : मधेस

जनकपुर,१७ चैत । रौतहटको माधवनारायण नगरपालिका-४, मिर्चैयाको घटनामा २०७९ चैत २८ गते एक गम्भीर आगलागी भयो, जसका कारण २१ घर नष्ट भए र धेरैजसो पशु र खाद्यान्न पनि जल्यो। आगो नियन्त्रण गर्न २ घण्टा लाग्यो र स्थानीय दमकल समयमै पुग्न सकेन, जसले गर्दा क्षति बढी भएको स्थानीय समाजसेवीले जनाएका छन्। २ घण्टापछि दमकलबाट आगो निभाउन सफल भए पनि समयको अभावले ठूलो क्षति पुर्यायो। महेश मुखिया जस्ता पीडितलाई अझै घर बनाउन र जीवन यापन गर्न आर्थिक कठिनाइहरू आइरहेका छन्।

यसैगरी, अन्य ठाउँहरूमा पनि आगलागीका घटनाहरू निरन्तर भइरहेका छन्। उदाहरणको रूपमा, गत बुधबार गरुडा नगरपालिका-४ स्थित पसलमा आगलागी हुँदा विभिन्न पसलहरू जल्न पुगे र ६५ वर्षीया श्रीमती असिमा खातुनको आगोका कारण मृत्यु भएको थियो। यसबाट उहाका परिवारलाई ठूलो क्षति भइसकेको छ।

तराई क्षेत्रमा आगलागीको घटनामा नियन्त्रणको अभाव र वारुणयन्त्रको कमीले समस्यालाई अझ बढी जटिल बनाएको छ। प्रत्येक नगरपालिका र गाउँपालिकामा दमकलको व्यवस्था गर्न बजेटको अभाव र प्रशासनको निर्णयको पालना नगरेका कारण आगलागीको घटनामा क्षति रोक्न कठिनाइ भइरहेको छ। हाल, रौतहटको गौर र चन्द्रपुर नगरपालिका बाहेक अन्यत्र दमकलको व्यवस्था छैन। आगलागीका घटनामा छिमेकी जिल्लाबाट दमकल मगाउन बाध्य हुनुपर्छ, जसले गर्दा समयमा दमकल पुर्याउन गाह्रो भएको छ।

मुख्यमन्त्री सतिशकुमार सिंहका अनुसार, आगलागीका घटनाहरूको निराकरणका लागि दीर्घकालीन तयारी गर्न आवश्यक छ। आगोको समयमा अनियन्त्रित रूपमा जथाभावी आगो बाल्नेलाई सचेत गराउनुपर्ने भएको उनले बताए। यसैगरी, सांसद देवप्रसाद तिमल्सिनाले सरकारलाई आग्रह गर्दै स्थानीय तहहरूमा विपत्तिका घटनामा नियन्त्रणका लागि विशेष योजना ल्याउनुपर्ने बताएका छन्।

हालका घटनाहरूले स्थानीय सरकार र प्रशासनलाई आगलागी र अन्य विपत्तिका घटनाहरूको व्यवस्थापनका लागि दीर्घकालीन र प्रभावकारी रणनीतिहरू अपनाउनको आवश्यकता देखाएको छ। सरकारले चाँडो नै स्थानीय तहहरूको तयारी र बजेट व्यवस्थापनको योजना बनाउने हो भने, आगलागी र अन्य विपत्तिका घटनामा क्षति कम गर्न मद्दत पुग्ने छ।